Deze week zijn we voor de laatste keer bij S. op bezoek gegaan. De studenten IPO hadden een vliegtuigstoel nagebootst in hout, om zo ons afgewerkte product te demonstreren aan S. (en aan de assistente). We hebben vliegtuigmaatschappijen gecontacteerd om ons prototype uit te testen, maar kregen nog geen antwoord.
Observatie:
Er werd opnieuw uitgelegd hoe de vliegtuigzetelhulp in elkaar zit. De IPO-studenten legden zorgvuldig uit dat de hoes uit het zitvlak makkelijk uitgehaald kan worden en om deze over de oorspronkelijke vliegtuigstoel te bevestigen.
Met twee helpers werd S. gedragen vanuit haar rolstoel naar de vliegtuigstoel. S. zat onmiddellijk gemakkelijk op de vliegtuigstoel. Er werd een kussen op het hulpmiddel gelegd zodat Sofie comfortabel zat. Het zitvlak zal nog uit mousse gemaakt worden. Sofie nam de klos vast met haar beide handen om haar rompstabiliteit te behouden. De klos paste perfect in haar handpalm. De gordels werden rond haar vastgemaakt. Daarnaast kan Sofie nog een nekkussen gebruiken om haar nek te ondersteunen.
We concludeerden dat ons hulpmiddel werkt. We merkten wel op dat Sofie vaak haar rompstabiliteit verloor naar de rechterkant. Er werd nog steeds geen rompsteun voorzien. We zouden de rompsteun gelijkaardig maken met die van haar rolstoel. Het was duidelijk dat een rompsteun toch nodig zal zijn, aangezien ze naar rechts hangt. De studenten van de IPO's zullen hiervoor nog een oplossing zoeken. Ondertussen hebben ze de lengte van Sofie haar bekken tot aan de oksel gemeten. Daarnaast mat ze de breedte van de stoel tot de oksel. Daarnaast is er geen voetsteun gemaakt, maar de assistente en S. vonden dit geen noodzaak. Ze vonden de rompstabiliteit belangrijker.
De assistente was zeer tevreden van ons werk. Ze denkt dat het zal werken. Ze is daarnaast zeer tevreden over de compactheid van het hulpmiddel. Ze is ervan overtuigd dat S. eindelijk mee kan op het vliegtuig. De moeder van S. was niet aanwezig maar belde de assistente tijdens het bezoek. Ze was erg benieuwd en zei dat er foto's moesten gemaakt worden.
Flow:
Het was erg moeilijk om aan S. te vragen hoe ze zich voelt tegenover het eindproduct. De assistente bevroeg aan de hand van de onderverdeling wat het meest past bij haar. Sofie kan enkel beantwoorden met haar kijkrichtingen links of rechts.
Hieruit kwamen we tot conclusie dat Sofie zich relaxed voelt. We begrepen niet goed wat zij hiermee bedoelt. Volgens het eight channel model is de uitvoering hoog en de uitdaging laag. We gingen er van uit dat de uitdaging ook hoog zou zijn. We stelden enkele vragen aan Sofie wat haar bedenkingen zijn. Hieruit bleek dat ze nog erg bezorgd is over de reactie van de vliegtuigmaatschappij. Dit kunnen we pas op het moment zelf weten of dit zal goedgekeurd worden. Volgens de Europese wet zou dit niet geweigerd mogen worden.
" Zo is er bijvoorbeeld de verordening 1107/2006 inzake de rechten van gehandicapten en personen met beperkte mobiliteit die per luchtvervoer reizen. Deze verordening stelt dat mindervaliden niet geweigerd mogen worden als passagier en legt bovendien een aantal minimale verplichtingen op aan luchthavenbeheerders en luchtvaartmaatschappijen inzake de assistentie die deze personen moeten krijgen, en dit zonder extra kosten. Deze verordening geldt sinds 26 juli 2007."
Maar over het werk is ze wel zeer tevreden. Ze hoopt heel erg dat ze naar Barcelona kan vliegen met dit hulpmiddel.
PEO-model
De omgeving wordt steeds dichter bij de handeling en de persoon gebracht. Het eindproduct werd gebaseerd op de noden en wensen van de cliënt waardoor de assistenten S. gemakkelijk op een vliegtuigstoel kan verplaatsen. S. kan nu zelfstandig recht op een vliegtuigstoel zitten aan de hand van een vierpuntsgordel en de klos. Daarnaast is het zitvlak wat schuin verhoogd waardoor Sofie niet onderuit kan schuiven. Vervolgens hielden we rekening met de omgeving, o.a. de luchtmaatschappij en de vliegtuig zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten